Zoeken in deze blog

maandag 7 juni 2010

06/06/10 Muangthong Utd 1 - 0 Pattaya Utd (Yamaha Stadium - 15.000 Toeschouwers)

Enkele weken geleden had ik een weekendje aangekondigd met 2 wedstrijden maar wegens enkele kalender verschuivingen op het laatste moment in de Thaise Premier League werd het er maar één dit weekend.

Niet getreurd, een dagje extra in de zon kan doet ook wonderen en de wedstrijd die ik wou zien tussen Muangthong en Pattaya United kwam niet in het gedrang. Muangthong heeft een groot Belgisch tintje met onder ander mede oprichter Robert Procureur. Hij maakte via de Thaise voetbalschool van Jean-Marc Guillou (bij ons bekend van de Beverse Ivorianen) Muanthong op enkele jaren tijd de grootste club van Thailand. Op 3 jaar won hij zowel de divison 2, division 1 en de Thai premier League. Ook de Thai Super Cup werd in augustus veroverd en ze strijden nog steeds mee in de kwartfinales van de AFC Cup, de bij wijze van spreke Europa League van Azië. Het andere leuke aan Muangthong is dan weer dat ex Antwerp speler en coach René Desaeyere er op de bank zit.

We vertrokken met een bond allegaartje van 9 met een minibusje richting Nonthaburi, voorbij Bangkok maar het stadion lag iets verder dan verwacht en zo kwamen we pas 20 minuten voor aanvang aan het stadion aan. We hadden maar amper de tijd om even het stadion rond te wandelen en de clubshop te bezoeken die enigszins groter dan verwacht was en op volle toeren draaide. Merchandising tot en met van Muangthong, Antwerp zou er best een voorbeeld aan nemen want dit brengt toch een pak inkomsten met zich mee. Snel links en rechts nog wat klassieke foto’s genomen en dan richting het away vak van Pattaya United. Ik schat op een 700 bezoekers, niet slecht maar het kon beter omdat Pattaya onverwacht toch mee in de top 3 stond.

Binnen was er sfeer genoeg langs beide kanten en het stadion was mooi voor Thaise normen, en eindelijk eens geen atletiekpiste rond het stadion. Muangthong nam het heft in handen en maakte het betere spel maar Pattaya speelde goed mee al was het allemaal wat minder mooi. Kansen of beter kansjes waren voornamelijk voor Muanthong maar de goed keepende Pattaya goalie deed zijn werk meer dan behoorlijk en tikte zelfs een moeilijke bal op de lat en buiten. Pattaya loerde op de counter en creëerde ook wel wat kleine kansjes. Wel gebeurden er veel spelonderbrekingen en een dwalende scheids zwierde dan ook lustig met de nodige gele kaarten in het rond. Tweede helft was net zoals de eerste, Muangthong technisch de betere met de meeste kansen en Pattaya dat af en toe zijn kansje waagde. De scheids eiste dan de hoofdrol op door de bal op de stip te leggen na een vermeende fout van een Pattaya speler, die bovendien nog de rode kaart kreeg ook. Iedereen was het er over eens dat het een penalty in kado verpakking was, zelfs coach Desaeyere en andere officials waar we achteraf even een praatje mee maakten. Het kwaad was geschied en de 1-0 stond op het bord. Even dreigde het uit de hand te lopen met woedende Pattaya fans maar de rust herkeerde in het bezoekende vak. Pattaya kon deze scheve situatie niet meer recht zetten en zo bleef de 1-0 score op het bord staan. Over de ganse wedstrijd gezien had Muangthong wel verdiend te winnen maar dan niet met de hulp van deze dwalende scheids, die niet zou misstaan tussen de huidige generatie klungelaars in België.

Na de wedstrijd dan op de foto en een pilsje gedronken met coach René Desaeyere en Gunther Schepens (ex Belgisch international) die een scoutingsopdracht uitvoerde voor AA Gent maar met een leeg vel papier terug richting Belgenland zou vertrekken.

Top dag zoals het we het gewenst hadden, vriendelijke fans langs beide kanten en goed gelachen. De Thai Premier wint aan populariteit en toeschouwers, stadions worden groter en moderner en merchandising allerlei te verkrijgen. Na een lange terugrit en de extra nodige pilsjes en Mc Donalds stop kwamen we dan iets na middernacht terug aan in Pattaya, what’s not to like!